Susmadı, hep konuştu günlerce,
Sonra durdu, şaşırdı haline.
Ne kadar yürümüşlerdi birlikte?
Dönemezlerdi artık geriye,
Yalvaran gözlerle baktı erkeğe,
Tek başına yürüdüğünü anladı, sessizce.
"Sevgi önemli" diyordu,
Önemsediği aslında özgürlüktü.
Ona göre yalnız olmak gerekiyordu.
"Üşüdüm" dedi kadın, üzgün görünüyordu.
Çokça kafası karıştı onun, düşünüyordu;
"Bu kadın benimleyken neden üzüldü?"
Sezen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder