Kadın;
Susmadı, hep konuştu günlerce,
Sonra durdu, şaşırdı haline.
Ne kadar yürümüşlerdi birlikte?
Dönemezlerdi artık geriye,
Yalvaran gözlerle baktı erkeğe,
Tek başına yürüdüğünü anladı, sessizce.
Erkek;
"Sevgi önemli" diyordu,
Önemsediği aslında özgürlüktü.
Ona göre yalnız olmak gerekiyordu.
"Üşüdüm" dedi kadın, üzgün görünüyordu.
Çokça kafası karıştı onun, düşünüyordu;
"Bu kadın benimleyken neden üzüldü?"
Sezen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder