Siz yaşarken şiirleri,
Hatta yazarken şiirlerin en güzelini
Ne düşer payıma sonbaharda?
Kalmamış hevesim, heyecanım
Peşine düşmek için hayatın.
Koparmıyorum çiçekleri tamam, açsın!
Bu akşamüstü benden, hatıra kalsın.
Sezen
Siz yaşarken şiirleri,
Hatta yazarken şiirlerin en güzelini
Ne düşer payıma sonbaharda?
Kalmamış hevesim, heyecanım
Peşine düşmek için hayatın.
Koparmıyorum çiçekleri tamam, açsın!
Bu akşamüstü benden, hatıra kalsın.
Sezen
Yine akşam oldu,
Yalnızlık omuzlarıma çivisini çaktı yine,
Uzaklık aynı gerçi,
Heryerdeyken olan uzaklığın pek değişmedi,
Yine akşam oldu orda olduğu gibi,
Görebiliyorum seni burdan da,
Aynısıydı ordayken de,
Uzaklıktan korkmuyorum belki de,
Orada da aynıydı uzaklık gerçi
Donuklaşmış oldu artık bu,
Bir o kadar da hüzünlü romanlar gibi,
Galiba ben baştan kaybetmişim,
Belki de ben baştan kazanmışım, insanlık kaybetmiş...
Akşam vakti gürültülü sokaklar
Niye böyle koşuyor insanlar, nereye?
Sanırsın herkes yabancı, herkes gurbette.
Usta işi sakince yürümek sokaklarda,
Ve selam vermek kaldırım taşlarına!
Bir ağacı daha kestiler bir kaç saat önce
Ne kaldı trafik ışıklarından, çatılardan başka
Yuva yapacak böceklere, kuşlara....
Balkonda pespembe açmış çiçek
Başkaldırıyor insanların öfkesine!
Şu hayat öyle de böyle de bitecek.
Yetiştim, yetişemedim kaygısı.
Bilirim, başka türlüdür herkesin acısı.
Bir umut, sabahı görürsek şayet
Belki de hepsi, bir bir geçecek.
Sezen
Tutmaya çalıştığın anılarBırakamadığın duygular
Bilmek istemediklerin
"Keşke bilmeseydin"
Acısını seven insan.
Özlediklerin, keşkelerin, kendin
Kaçmak istediğin zaman
Gidecek yerin yoksa
Dünya ağır geliyorsa
Anlatma, anlamazlar asla!
Akacak kan damarda durmuyor,
Giden bir daha gelmiyor.
Bu saatlerde içime dolan hüzün
Bu sıcak, beni kandıran havalar,
Bu saatlerde yağmayan yağmur,
Ve özlemin, içimde büyüyor...
Ben başka insanlar başka
Bu saatlerde bir başıma kalınca
Her şey daha zor geliyor.
SEZEN
Bir yerde saklanır mı anılar,
Dokunabilir miyiz o seslere yeniden?
Beni duyan olur mu,
Fotoğraflardaki günlerden.
Açıp solan güller nereye gider,
Nerede söylenmemiş sözler?
Cevap veren yok ama
Belki denizden bir rüzgar eser.
Sezen
Bilmem ölenler daha mı şanslı!
Bir oda, içinde bir saat sesi
Hayatın sırtımdan giden pençesi,
Ve beni maziye götüren bir el,