Bir umutla beklenen
Hep aranan, özlenen
Bulutları sevdiren
Yaz yağmuru gibisin
Çiçekleri küstüren
Hep hasreti çekilen
Geldiği gibi giden
Yaz yağmuru gibisin.
Sezen
Daha çok şiir, biraz deneme, belki öykü... öyle işte..
Bir umutla beklenen
Hep aranan, özlenen
Bulutları sevdiren
Yaz yağmuru gibisin
Çiçekleri küstüren
Hep hasreti çekilen
Geldiği gibi giden
Yaz yağmuru gibisin.
Sezen
Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan kalbime sevda geçmiyor
Yaşamın ne denli uzundu
Ekledin topladın ve büyüttün
Kuşları çok sevdin, en çok da kumruları
Çok konuştun, çok kızdın
Ceplerin doluydu, ne çıkar!
Günler geçer, her şey biter
Bir gün biter, burada biter.
SEZEN
İçimde bir çocuk
Başı okşansın, sevilsin,
Övülsün istiyor
Bir aferin duysa,
Bir destek görse birinden
Uçacak sevincinden.
Ürkek kalbi kuş gibi
Kimse bilmiyor.
Sezen
Gelinir gidilir
Çok düşünülmez üstüne
Kimler geçti buralardan
Şimdi yok olanlar.
Kimler geçecek buralardan
Daha doğmayanlar...
Neler değişmiyor insan ömründe
Taşlarına bile hasret kalınabilir bir sokağın
Artık yürüyemeyince.
Yollar değişir, evler değişir
İnsanlar bile değişir de
Anlamaz insan gittiğini, nereden nereye.
Acelesi var insanların
Hep yetişmek telaşında bir ömür
Günler birbiri ardına dizilmekte.
Durup baktığında o sokağın,
Kuşları bile farklı gelir
"İnsanları başkadır zaten"
Bir sokağı sevince.
Sezen
Unutup eski hayallerimi
İçinden çıkılmaz dertleri
Kırsam atsam oyuncak gibi
Bir baş ağrısı, iki yürek kırgınlığını da atıp
Gittiğim her yere götürmesem.
Yeni biri gibi uyansam bir gün
Acemi , hevesli, neşeli.
Kırmızı bir çiçek taksam saçıma,
Hoplaya zıplama sevinsem.
Bir rahatlama dolsa/taşsa içime,
Nicedir hasretim, birdenbire gelse
Karne günü sevinci.
Sezen
Çok önce geçtim buralardan
Gelecek günler için umutlu
Utangaç, acemi, sessiz
Daha yıllar, upuzun yollar vardı.
Şimdi geçtim aynı yollardan
Upuzun, amansız yıllardan
Gönül acemi, çocuksu, büyümek bilmez
Daha gidecek yolumuz var mı?
Sezen