ESKİMİŞ YÜREK

Beklememeyi öğrettin bize

Ne umut, ne de bir armağan.

Korkak olduk da ne geçti eline

Bunu  neden yaptın zaman?

Eskidikçe kaybediyor mucizesini

Yüreklerde kurumuş heyecan.

Sezen

ESKİ BİR FOTOĞRAFTAN KALAN

Eski bir fotoğraf gördüm bugün

Çok eski değildi ama zaman geçmiş üstünden.

 Gülüyorlar ve hiç susmayacak gibiler.

Söyleyecek sözleri var her zaman sanki...

Susup gittiler, gelmeyecekler.

Anılar bize kaldı, yük gibi değil!

Ama ağır, hüzünlü artık.

Çünkü bizi böyle buruk, çaresiz

Hiç söylenmeyecek sözcüklerle

Fotoğraflar ve büyük sessizlikle,

Geçmişi de bize bırakıp üstelik,

Dönülmeyecek bir yerlere gittiler.

Sezen

MAVİYİ ÖZLEDİM

Her şeyden uzakta, başka bir dünyada

Yüklerden kurtulmuş, zamanı durdurmuş

Kokusunu, tuzunu içine çekmiş

Baştan sona mavi olmak.

Çöl sıcağındaki ben gibi değil!

Denizi özledim...

Sezen

UMUT YAPRAKLARI

Öyle bir ilkyaz ol ki korkut yaprakları,
Öyle bir son yaz ol ki tut yaprakları,
Sararıp dökülürken güz rüzgarlarında
Ardında savrulsunlar, unut yaprakları.
Sevinçlerinde onlar vardı, hüzünlerinde onlar
Seninle yeşerdiler, seninle soldular..
Olsunlar senden sonra da umut yaprakları.

SAYGILI OLUN

Başında kıvıl kıvıl kıvılcımlar

Çakmak taşı satan bir adam

Sesleniyor kalabalıklara

Akşam üstü istasyonda

İri yarı aykırı lâfları

Hoşuna gitmiyor çoklarının

Ama bir ateş var ki adamın gözlerinde

Yumuşatıveriyor insanları

Saygılı olun

Diye bağırıyor adam

Saygılı olun

Yediğiniz içtiğiniz şeylere

Saygılı olun

Taşa toprağa pireye file

Kadınlara saygılı olun

Çocuklara saygılı olun

Saygılı olun hâne halkına

Saygılı olun

Yaşayan dünyaya.

  Jacques PRÉVERT

(Çeviri: Sabahattin Eyüboğlu)

UNUTMADIM

Unutmadım.
Aklımda her defa,
Canımı acıtan ne varsa.
Unuttum sandığımda bile,
Unutmadım...

Gidiyor birer birer,
Anılarımı oluşturanlar.
Adlarını anmasam,
Düşünmesem bile bazı zamanlar,
Unutmadım...

Çiçeklere su vermek gibi
Haklının yanında olmak gibi
Unutursam ben olmam ki!
Yıllar geçse de üstünden,
Unutmadım.


Sezen

ALACAK VERECEK MESELESİ

Bunu da atlatırsak
Nefes alacağız diye diye
Geçiriyoruz günleri.
Serseri kalplerimiz
Veresiye defteri olmuş.
Takvim yaprakları solmuş.
Yine de sevinelim
Borcumuz yokmuş!

Sezen

NASILSIN?

İyi günlerimde çok eller uzanır ellerime,
Resmimi, suratımı baş köşeye asarlar...
Fakat demir kapıların her kapanışında üzerime,
Ardında taş duvarların her kaldığım zaman,
Ne arayan beni, ne soran...

Eeeehh, daha iyi be, bunun böyle olduğu...
Minnetim ve borçluluğum yalnız sana kalsın.
İyi günlerimde benim unuttuğum insan eli
Nasılsın?...

Nazım Hikmet 

KENDİ KENDİNE KONUŞMA

Yaşarken anlamlı savaşların
Ölünce boşuna olacak.
Bunca istek, özlem, keder...
Kızdıkların, gördüklerin, sevdiklerinle
Yılların yonttuğu sen.
Önemli mi ayrıntılarla boğuşmak?
Belki de her şeye boş vermek gerek.
Belki de en iyisi gülümsemek!

Sezen

YAĞMUR

Yağmur yağıyor
Çok yağıp öldürmesin çiçeklerimi
Gerisine aldırmıyorum
Hiç bir şey ölmesin yağmur yüzünden
Çiçek, böcek, insan, kedi.
Bulutlar gitmezse üstümüzden
Kuşlar yolunu bulabilecek mi?

Sezen