BİR ODA BİR SAAT SESİ

Bir oda, içinde bir saat sesi

Hayatın sırtımdan giden pençesi,

Ve beni maziye götüren bir el,

Eski günlerimiz, sessiz ve güzel...

Bulduğum kayıplar, her günkü yerin,

İşte konsol, ayna, köşe minderin,

Seccaden, tesbihin, namaz başörtün.

Bir şey değişmemiş, sanki daha dün.

Yine ortancalar altı camının,

Dışarda sükûnu yaz akşamının,

Bahçemiz sulanmış, ıslak her çiçek.

Kapı çalınacak, babam gelecek...

ZİYA OSMAN SABA