"Çok hassas olmanın senden başkasını ilgilendirdiği yok." yazıyordu bir yerlerde..Okudum ve düşündüm.Gerçekten de, niye ilgilendirsin ki zaten.Hassasiyetim benim problemim.Fazla hassasım diye dünyanın ve insanların değişmesini beklemek saçmalığını bırakalı çok oldu.Daha çok özen isteğiydi bu sadece ama boş bir istekmiş.Sen çok fazlasını yapıyorsun diye başkaları da çok fazlasına dikkat edecek değil ya..Elmanın da beni sevmesi gerekmediği gibi.(Yoksa gerekir mi?Neyse ki elma bunu düşünecek durumda değil, düşünmek yine bana kalıyor.En azından sevdim diyenler sevsin gerçekten, bize yetecek, ben ve ben gibi olanlara yani.)Hassasiyetimiz kimseyi ilgilendirmiyor haklısınız..Ama biz böyle olmasak kim size gerçekten değer gösterecek, kim varlığınızı önemseyecek, kim düşünecek sizi?Boşverin düşünmeyin bunları çünkü yeterince düşünüyoruz biz.Fazla üstünüze gelmiyelim değil mi? Beklentilerimiz de olmasın ayrıca.Siz böylesiniz kabul edelim.Peki siz neden kabul etmiyorsunuz bizi?
6 yorum:
o hassasiyeti bilmeyen bi kültürde yetişen birinden bunu anlamasını beklemek doğru olur mu?
bu soruyu kendime de sormus olayım şimdi..
Biz, biz olursak; siz, siz olamzsınız. Önemli olan biz olmak. Biz olmak demek; et ve kemik gibi birbirimizi sarmalamak.
varlığınızı kim önemsiyebilir? sevgide beklentiler daima ehvenişer. insan denen muamma nedir? daha kalbiyle mi. beyniyle mi sevdiğinin farkında değil.:)
acıdan_geçtim_güzelleştim-Sanırım beklemek tümden yanlış bir olay..Beklenti acıya neden oluyor...
Profösör-Biz olabilmek en güzeli elbette ama insani nedenlerden ve de zaaflardan dolayı kolayca oluşmuyor.İsterim biz olabilmenin mutluluğunu hissetmeyi..
nidaersin-Sanırım insan kalbiyle seviyor sonra beyin bu işin içinden çıkmaya çalışıyor:)
Yorum Gönder