26 Kasım 2014 Çarşamba

TURGUT UYAR


Fotoğraf: Edirnekapı surlarının tepelerinde, oralarda pek bol olan osuruk ağaçlarının dallarında geçti çocukluğum. Yaz günleri, develerle kömür gelirdi Kömürcü Marko'ya. Develer, surların gölgelerine uzanıp geviş getirirlerdi. Yanlarına oturup uzak yerleri düşünürdüm belki de, umutlu ve hüzünlü aşkımla, 'çok uzakta bir ilkbahar gecesinde...'
Bu bölümü uzatmayacağım. ilk şiirimi o günlerde yazdım. Aynen şöyle:

güzeldir sevgilim her dakka her an
güzeldir sözleri kaşı gözleri
geçtiği her karış sönük topraktan
o anda fışkırır neşe özleri,

Ağabeyim okuduğunda, 'bunun vezni bozuk' dedi. O zaman vezin nedir bilmiyordum, ama ağabeyime inanıyordum. Vezinin neresi bozukmuş acaba?

Turgut Uyar 
Korkulu Ustalık

..Hiç unutmam, hiç unutmam, hiç unutmam
diyor birisi yineliyorum
hiç unutmam, hiç unutmam, hiç unutmam, hiç unutmayın
insan nasıl direnir başka
hiç unutma....

Turgut Uyar

Hiç yorum yok: