Neler aradım hayatım boyunca.
Düşündüm, nereye gitsem,
Hangi kapıyı çalsam,
Beni arayanı, beni anlayanı nerede bulsam!
Bu soruyla boğuştum yıllar boyunca.
Gözlerim aramıyor artık kimseyi.
Her gelen eksilttikçe duygularımı,
Ben benden geçince başkaları uğruna,
Sustum, kimse beni duymadıkça.
Gönül duruldu aradığını kendinde bulunca.
Kimse yokmuş o dağların ardında.
Ben kendimi korumalıymışım artık
Yazıkmış, başkaları için dökülen gözyaşlarına.
Sevgi uzakta değilmiş,
Sevgi benim küçük kalbimdeymiş.
Öğrendim,
Değmeyenler için üzülmeyi bırakıp
Kendi kendini sevmek gerekmiş.
Sezen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder