28 Şubat 2011 Pazartesi

GİBİ


Kelimeler yetmiyor,
Artık nasıl anlatabilirim!
Sanki arada bir yerde,
Sıkışmış kalmışım,
Duyulmuyor gibiyim...

Usanırmış insan kendinden,
Nasıl vazgeçebilirim!
Vakit dolduruyorum bir yerde,
Bir ömür konuşmuşum,
Tıkanıyor gibiyim...

Sezen

4 yorum:

Profösör dedi ki...

Tıkansan da, sussan da senin duruşun şiir gibidir. Biz feyzimizi alıp gideriz. Teşekkür ederim.

Hoptirinam dedi ki...

Kabustur bu, karabasan hatta.. sonra geçer.. güneş açar, kuşların sesleri duyulur, bir çocuk güler, hızlı adımlarla yürümeye başlarsın, sebepsiz , taşkın neşen köpürtür etrafı..sonra yeniden duvar, karanlık, boş bir sokak, yağmur başlar..duyamayacağın sela verilinceye kadar bu döngü sürer..

Profösör dedi ki...

Sayfamda bir mızıka resitalini dinlemeye davet ediyorum. Bu günün anısına..

KELİMELER DÜNYASI dedi ki...

Profösör-Teşekkür ederim ben de...

Hoptirinam-Hoşgeldiniz...