24 Nisan 2011 Pazar

KALP VE İNSAN



İnsan kalmanın zor olduğu bir dünyada,
İnsana özgü tüm duygulardan muzdarip,
İnsan olmanın acısını çeken bir varlık,
Şimdi bir köşede kelimelere sarılan,
Büyümemiş olmayı dileyen bir çocuğum.
İnsan olmak ne zor, insan kalmak ne zor..
Susmak lazım belki de çok konuştuk.
Kalbim yeter artık;
Ne kendini, ne beni yor!

Sezen

4 yorum:

üryan dedi ki...

Susmak lazım Sezen.. Susmak lazım.. Sadece kelimeler konuşmalı .. Onlarda kağıda düşünce.. Hepsi bu.. Susmak lazım..

KELİMELER DÜNYASI dedi ki...

Susarak anlatıyorum ben de..Baktım gerek yokmuş herşeyi laf ile beyana..Yazıyorum kelimelerimle kendimi anlatmaya çalışıyorum.Çünkü benim için ekmek ve su gibi gerkli bir şey yazmak.Ama kimseye bir şey anlatmak gibi bir çabam yok..Sustum, susmak lazım inanıyorum..

Budeliçocuk dedi ki...

Günaydın..

İnsan olmak,olabilmek zaten başlıbaşına bir sorun..
Ya insan kalmak,kalabilmek..
Bu aralar hep zor şeyler soruyorsun Sezen,Farkında mısın..?

Ama hiçbir şey insanın kendisiyle konuşmasını engelleyemiyor,değil mi..

Saygılarımla..

KELİMELER DÜNYASI dedi ki...

Günaydın Deli çocuk,
Bu aralar zor sorular soruyorum haklısın..Cevapları bulabilir miyim bilmem ama arayışa devam ediyorum.Saygılar benden...