HAYATA

Farkettim ki ben hayatın,
Kıyısında köşesinde, sevdiğim bir kuytusunda,
Bir şeyler olmasını bekleyerek yaşamışım.
Sevdiğim, istediğim şeyleri erteleyerek.
Düşünmeden konuşmamış, düşünmeden davranmamış,
Özlemişim, beklemişim, dilemişim..
Yalnızlığımı bilemişim kuytularda,
Yokluğu büyütmüşüm kalabalıklarda.
Koşa koşa, gürültüyle gelmemiş atlar,
Büyük sevindirici haberler başka baharlara kalmış.
Küçük şeyleri önemsemeyi öğrenmişim,
Beklemeyi azaltarak..
Umutsuzluklar çoğaltmışım,
Başıma taç yaptığım şanssızlıklarımda.
Olmayacak dualar öğrenmişim,
Amin demeyi unutmayarak sonunda.
Ben geldim demiyorsa mucizeler,
Ben gideceğim artık onlara..
Bir de böyle deneyelim!
İstemenin haklı gururuyla,
Başım dik, sana geliyorum hayat...
Elini uzat!!!


Sezen