7 Aralık 2011 Çarşamba

YAĞMUR


İçimin deliliğine aldırma,
Uslu görünürüm her yağmur yağdığında.
Şemsiyesiz çıkmak var şimdi dışarı,
İzin vermiyor akıl sandığım yargı.
Hangi yağmur durdurabilir tarifsiz sancıları,
Hangi damla gözpınarlarından dökülen kadar sahici?
Aldırmaz gülüşlerim var benim de, senin gibi.
Anlamaz görünürüm bazen yanık hikayeleri.
Birdenbire başlayan ve durmak bilmeyen yağmur,
Beklediğin, özlediğin ama hiç gelmeyen biri gibi,
Gelmiş ama kıymeti kalmamış sanki.
Bildiğim ama inkar ettiğim gerçeklerim var.
Cevapsız sorularım var kendime sorduğum;
Hangi sevgi gerçekti, anne sevgisi kadar,
Gerçekler acı mıydı yoksa gerçeği yapan insan mı acımasızdı?
Kimbilir!
Yine de kalbim sen beni bırakma
Benim seni bıraktığım kadar!


Sezen

2 yorum:

Profösör dedi ki...

Savaşa girerse kalbim, bin yara alır.
Herşeyim gider, geriye bir yüreğim kalır.
Hangisi gerçek, hangisi sahtedir sevginin.
Gerçek sevgiyi anlamak çok zaman alır.

KELİMELER DÜNYASI dedi ki...

Çok zormuş anlamak gerçekten Profösör...