YAĞMUR

İçimin deliliğine aldırma,
Uslu görünürüm her yağmur yağdığında.
Şemsiyesiz çıkmak var şimdi dışarı,
İzin vermiyor akıl sandığım yargı.
Hangi yağmur durdurabilir tarifsiz sancıları,
Hangi damla gözpınarlarından dökülen kadar sahici?
Aldırmaz gülüşlerim var benim de, senin gibi.
Anlamaz görünürüm bazen yanık hikayeleri.
Birdenbire başlayan ve durmak bilmeyen yağmur,
Beklediğin, özlediğin ama hiç gelmeyen biri gibi,
Gelmiş ama kıymeti kalmamış sanki.
Bildiğim ama inkar ettiğim gerçeklerim var.
Cevapsız sorularım var kendime sorduğum;
Hangi sevgi gerçekti, anne sevgisi kadar,
Gerçekler acı mıydı yoksa gerçeği yapan insan mı acımasızdı?
Kimbilir!
Yine de kalbim sen beni bırakma
Benim seni bıraktığım kadar!


Sezen