Tahliye anını hayal edemeyen bir kader mahkümunun çadesizliğine ışık tutan, birgün belki de bir af umuduyla bu hüzünlü kuyunun mazgallarından kurtuluşun manifestosunu kelimeler dünyasını onurlandıracak şiirlere dökme gününü bekliyor gibiyim.
Bir daha umutsuzluğa düştüm demek istemiyorum. . Gerçekten sadece bir gölgeye dönüştüm, soyutlaştım, bittim, tükendim demek istemiyorum.Çok alışılmış olacak belki de ama, ben artık umut sayesinde dayanabiliyorum her şeye, belki de onun için umut dışında başka bir şey bilmiyorum. Belki de adım umut olsun; sevileyim. Sevdiğim umut olsun seveyim istiyorum. Başka hiçbir şey beni kendimle buluşturamaz. Beni eksenime oturtamaz.
Sevmek ve sevilmenin adı umut ve umutlanmak olsun. Susayan dudaklar susuzluğunu gidersin. Sevdasız kalpler huzur bulsun. Sükun bulsun..
Profösör
( Kalbimden geçen sözlerin Profösör tarafından dile getirilmiş hali...)
2 yorum:
alışagelmedik anlar umut, bitmesini istemediğin en güzel rüyan umut olsun :)
Ne güzel bir dilek, teşekkür ederim..
Yorum Gönder