Bilirim, söylenir hala genç olduğum
Kaç parça kırık birleştirdiğim bilinmez oysa
Neşeli davranışlarım gözlerini boyamasa
Görecekler içimdeki hüzünlü kuşları
Çoğu zaman izin vermedim göremediler
Çünkü ne zaman açsam kalbimin tüm köşelerini
Bir bıçak bulup sapladılar sevgimin atar damarlarına
İçimdeki çocuk ölmediyse hala
Sığınmak için saklandığındandır yalnızlığına
Belki de çok masum değilim ben de
Pek çok kalbin orta yerinden geçmişimdir hoyratça
Ama sevmişimdir bilmeseler de
İnanmazlar ama korktuğumdan söylememişimdir
İnanmazlar bir de, elimden gelenin bu olduğuna
Her gelip geçen bir şey aldıysa benden
Korkuyorsam yeniden kırılıp mutsuz olmaktan
Susuyorsam, cevabım yoksa, ne yapacağımı bilmiyorsam
Bağışla, yüreğim bir serçe kuşu titrekliğinde hala….
SEZEN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder