5 Mart 2010 Cuma

KENDİ KENDİNE

Yürüdüm
Öyle uzun uzun
Sessiz bir isyan gibi
Yürüdüm
Uzaktan gelen tren sesini duyarak
Etrafımdaki insanları görerek
Öyle uzun uzun sessizce yürüdüm.
Ta ki dur diyene kadar
Ta ki pes edene kadar
Ta ki yürümenin, gitmenin çare olmadığını bilene kadar
Ta ki sevginin yetmediğini görene kadar
Ta ki çaresizliğin yüzüne bakana kadar
Bir bilinmezin içinde
Bir korku tünelinin içinde
Bir sayfanın başına kadar
Bir şiir yazana kadar
Kendi içimde yürüdüm.


SEZEN 05.03.2010

Hiç yorum yok: