Hangi yolda unuttum?
Kimbilir nelerle uğraşıyordum iki gözüm,
İnanmazsın belki ama bazen
Kendimi de unuttum.
Ne yapmalı bilmem, seni nerede arasam?
Artık sen ara, sen bul beni.
Aklına gelirsem eğer, düşünürsen yerimi,
Arasıra kaybetsem de kendimi,
Hala aynı yerdeyim,
Duymak istersen sesimi!
Artık kaybolmak istemiyorum,
Kaybetmek istemiyorum hiç kimseyi.
Kendimi bulamazsam hiçbir yerde,
Sen bul beni!
SEZEN
6 yorum:
Bu BEN,
yani belki de aslında BEN sandığım SEN,
bana fazla ,
çok fazla..
Bu BEN,
bendeki SEN emanetini taşımaktan yorgun..
ve SEN;
her kimSEN..
nerdeySEN..
gelSEN..
görSEN..
isteSEN artık emanetini..
Bu BEN,
yani belki de aslında BEN sandığım SEN,
bana fazla ,
çok fazla..
bilSEN..
bir bilSEN..
BENi bitirSEN..
sonra,
ister sevSEN..
ister sevmeSEN..
Bu BEN,
bendeki SEN emanetini taşımaktan yorgun..
ve SEN;
her kimSEN..
nerdeySEN..
gelSEN..
görSEN..
isteSEN artık emanetini..
Ya da kocaman bir SEN bilirsin demek lazım.Ha BEN, ha SEN kendi bildiğimizi okumaya devam ederiz..Gelsen, görsen, sevsen.. hep dilek bunlar ama SEN bilirsin işte..Hep SEN biliyorsun, istemek yetmiyor..
Kendimi bulamazsam hiçbir yerde, dostlarının yüreğindesindir hiç kuşkun olmasın. Sen kendini ancak orda bulursun. Çıkarsız temiz pak yüreklerde.
Kendimi bulmak istemediğimde dostlarım bulup çıkarıyorlar beni..Sevgi, herşeyin başı sevgi..
Bu pazar sabahında pazar kahvemi tekrardan yazılarını okuyarak höpürdetmek istedim. (Yaşasın Kuru kahveci Mehmed Efendi ve mahdumları)
Aman efendim bu ne büyük mutluluk..Kuru kahveci Mehmed Efendi ve mahdumlarını ben de çok severim:)
Yorum Gönder