21 Kasım 2010 Pazar

UNUTUYORUM



.

Kızgın değilim kimseye,
Beceremem nefret gibi şeyleri zaten.
Borcu da yok kimsenin bana,
Hallettim bütün hesapları,
Kapandı bendeki yaralar.
Maziye gömmedim ama hiçbir zaman,
İntikam almayı da düşünmedim.
Kimse korkmadı belki bu yüzden,
Kalbimi kırıp giderken...
Olsun,
Unutuyorum, unutacağım, unuttum bile...


Sezen

4 yorum:

üryan dedi ki...

Unutuyorum, unutacağım, unuttum bile.

bütün alacak defterleri yırtmak nasıl da hafifletiyor insanı..

güzel haftalar..

KELİMELER DÜNYASI dedi ki...

Hafiflemek şart yoksa yüklerin azalacağı yok.En iyisi yırtıp atmak defterleri...Size de güzel haftalar..

Profösör dedi ki...

Bütün olumsuzluklar birer ibret vesikası aslında. Bilerek veya bilmeyerek olumluluklara hazırlıyor bizi.. İyi düşünelim.. İyi hissedelim.. İyi yaşayalım...

KELİMELER DÜNYASI dedi ki...

Bilmeyerek bize iyilik yapıyorlar belki de..Çok kızamıyor oluşum bu yüzden mi acaba?ya da kızgınlığımın çabuk geçmesinin sebebi bu mu?Olabilir...herşeyi zaman gösterir..