26 Aralık 2010 Pazar

KİMSE YOK


Takvimler mi yoksa zaman mı yanlış
Ne yana dönsem kimse yok!
Etrafta kimse kalmamış anladım ama
Hayale baktım, kimse yok!
Saatler geç olmuş, takvimler eskimiş
Yeni bir gün başlamış uzak yerlerde
Gece karanlığında ama umutla
Kalbime de baktım kimse yok!
"Bunun adı yalnızlıktır" dedim kendi kendime
(Yalnızlık bile anlaşılmak istiyor)
Anlatmak istedim ya yazıyla ya sözle
Her yere baktım, kimse yok!
Sezen

4 yorum:

Profösör dedi ki...

Senin şiirlerin kmsesizlik kapısı değildir. Senin şiirlerin kimsesizlerin kimsesizlik kapısıdır.

KELİMELER DÜNYASI dedi ki...

Kimse olmadığından değil de kimseye anlatamadığın ve kimsenin çare olamadığı zamanlarda başlıyor yalnızlık.Kimsesizlik değil çok şükür..

Profösör dedi ki...

Kime, neyi, nasıl anlatalım kij; karşımızdaki ancak gönül dostu olmalı. Sen lisanı dil ile konuşuyorsun, karşındaki vücut kulağıyla dinluyor seni. Eğer o da lisanı dilden anlasaydı. Lisanı dil ile konuştuğu gibi, seni can kulağıyla dinlerdi...

KELİMELER DÜNYASI dedi ki...

Aynı dili konuşmak çok önemli, haklısınız...