14 Ocak 2011 Cuma

DÜŞÜNÜYORUM


Bir garip suskunluk aldı beni,
Bıraktım anlatma telaşını.
Dinliyorum...

Ne çok konuşmuşum!
Kendi sesimi duymaya ara veriyorum.
Söylesin herkes söyleyeceğini,
Eski sözlerimi bırakıp,
Bekliyorum...

Rüzgar essin bakalım özgürce,
Ben nasılsa durduramıyorum!
Kimseyi değiştiremedim hayatta,
Bari kendimi değiştireyim.
Öğreniyorum!

Sezen

2 yorum:

Profösör dedi ki...

Değişim gelişim ılmalıdır. Ham duyguların olgunlaşmalıdır.

KELİMELER DÜNYASI dedi ki...

Büyüyorum profösör, büyüyorum..