31 Ocak 2011 Pazartesi

BANA KALAN


Şimdi tanımıyorsun ya beni,
Bir merhabayı esirgiyorsun.
Özlem dolu cümleler gitti,
Sevgi dolu olanlarla birlikte.
Biz hiç tanışmamış mıydık,
Hatırlayamadın mı beni?
Bir şey kalmış senden yadigar
İstemez misin geri?
Anılar kalsın o zaman benimle
Anladım, üzülme, anladım peki....

Sezen

5 yorum:

Profösör dedi ki...

Anılar
bir masumiyet çizgisinde
kalan değerler olarak
bizde kalsın.

Masumiyet çizgisini aşan
duygular
düşünceler
davranışlar
seninle gitsin

Yaşasın masumiyet..
Yaşasın muhabbet ve ünsiyet

KELİMELER DÜNYASI dedi ki...

Sevgili profösör, çevremde gördüklerim, yaşadıklarım, etkilendiğim, okuduğum, duyduğum şeylerden ortaya çıkıyor şiirler.Bazen bir şarkı, bir melodi bana şiir yazdırıyor.Mısraları yazmaya başladıktan sonra gerisi geliyor.Tekrar aynı kelimleri birleştirip aynı şiiri yazmam ise mümkün olmuyor.O bir anda gelen yazıya dökülenlerden oluşuyor.Şiirlerim bazen çok karamsar olabilir, çok hasret kokabilir ama bu duyguları en tepede olarak benim yaşadığım anlamına gelmiyor.Ama elbette yola çıkış yeri ben oluyorum ve bildiğim şeyleri yazıyorum.Muhabbetimizin sürmesi dileğiyle

Profösör dedi ki...

Edebiyatçının yazdıkları sadece kendi duyguları olmuyor elbette. O kendini bütün insanlığın yerine koyuyor. Bütün insanlık mutlu ise o mutlulu oluyor. Bütün insanlık üzgünse o hüzünlü oluyor. Hatt kendisini obje yerine koyabiliyor. Onu dillendiriyor, ona ruh veriyor. Onu diriltiyor diyebilirim. O da sizde mevcujt. Varlığınız bizim de duygu dünyamızı zenginleştiriyor. teşekkür ederim.

KELİMELER DÜNYASI dedi ki...

Ne güzel sözler profösör, ben teşekkür ederim...

Profösör dedi ki...

Sayfamdaki "Melancholy" isimli videoyu ve bu videoya verdiğim başlığı düşünerek yorumlarınızı sayfamda bekliyorum. Merakımı bağışlayın lütfen..