25 Ocak 2011 Salı

İŞTE BU KADAR


Böyle bir gündü yine, seninle tanıştığımızda.Ben yine belki gerçekte önemli ama benim için önemsiz başarılar kazanıyordum.Uçan balonlar adını taktım ben o başarılara.Yazılıyor mu bir yerlere bilmem."Başarı başarıdır" diyen sesini duyuyor gibiyim veya "alışmış olmasın bütün bunlara, çok sevinmeye gerek yok" diyen sesini.Şimdi düşündüm de belki senin bu önemsemez tutumun yüzünden önemsemiyorum başarılarımı.Kazandım işte yine..Kazandım sen ne dersen de..
Korkuyordum yine böyle, sana bir şeyler söylemekten taa tanıştığımız ilk gün de.O ukala bilgeliğin vardı üstünde.Herşeyi bilen, herşeyi hafife alan, çözmüş aşmış, sen giderken ben dönüyordum havası.
Korkuyordum benimle dalga geçmenden, korkuyordum beni önemsememenden.Ha sonra bunlar olmadı mı sanki!Oldu hepsi oldu.
Ama sen, beni çok önemsiyor gibi davrandın, bütün kelimelerim değerliymiş, bütün şiirlerim şahaneymiş gibi.Her yaptığım seninkilerden daha güzelmiş gibi.Tabi ki bunlar ilk zamanlardı.Sezgilerim ah sezgilerim, biliyordum böyle olacağını.Ama işte gülmeyi seviyordum ve sen de güldürüyordun.Varlığın, iki lafın beni gülümsetiyordu.Sevilmeye neden bu kadar hasretim ki, neden, neden?Her sevgi kırıntısına atlayışım neden?
Neyse, kendimi böyle bulmuşum değiştiremiyorum ki!
Seninle geçen veya seni beklemekle geçen, verdiğin her umuda son şansımmış gibi sarılmakla geçen günlerim kuş olup gitti.Ve sen de bildiğim gibiymişsin ne yazık ki!
Özel, önemli olmaya, sevmeye hazır kalbimin bir kez daha gürültüyle kırılışını seyrettik beraber.Belki de senin haberin bile olmadı, kimbilir!Kaçıncı defadır yapıyorsun bunu?Kaçıncı defadır seni sevenlerden kaçıyorsun."Ben kötüyüm" deyişin kulaklarımda.Yine der miyim acaba "hayır, sen iyisin diye".İnsanların içinden iyi insan çıkarmaya, onları seveceğimiz insanlar yapmaya çalışmak gibi büyük bir suçumuz var aslında.Hiç kimse bizim için değişmeyecek, istesem bile ben de değişemiyorum ki!
İzliyorum şimdi seni uzaktan.Hala aynısın, duyduğuma göre bir iki kalp daha kırmışsın.İyi şeyleri hatırlayan hafızam beni yanıltmasa düşman olurdum sana.Ne gerek var ki!Sen beni iyi hatırla... Eski zamanlardaki, kendimi kandırdığım zamanlardaki halini, özlüyorum hala....

Sezen

4 yorum:

üryan dedi ki...

Sezen..
O kadar tanıdık ki.. Tanışmış olmayı istemediğim kadar tanıdık hem de..

İnsan, kendini nasıl özler iyi bilirim.. Üstelik, o özlenen sen, bir daha asla kavuşamayacağın bir sen'dir..

sol yanağımdan süzülen var ya, sadece kendimi özlediğimden.. hepsi bu kadar..

KELİMELER DÜNYASI dedi ki...

Ne kadar benzer şeyler yaşıyoruz.Sence sorun bizde mi?Var bir arıza ama çözemedim gitti.Ne kendimi bırakıp kaçabiliyorum ne başkalarından kaçabiliyorum.Böyle mi gidecek hep?

Profösör dedi ki...

Mağrurlanma padişahım senden büyük Allah var.

Sanırım sen sevmek ve sevilmek için yaratılmışsın. Gerisi fassa fisso. ama ne yazık ki o bunu anlayamamış bile. Gerçekten seven ve sevilen insanlar isek, gerçek insan olmuşuz demektir. gerçek insan kötü olabilir mi? Bir karıncayı incitebilir mi? Kalpleri kırabilir mi?

Bir insan yaratmak, bir adam yaratmak adına bir yalana teslim olunabilr mi? Bırak kalsın bizi herkes iyi hatırlasın.

KELİMELER DÜNYASI dedi ki...

Haklısınız profösör, bıraktım zaten onla bizi iyi hatırlasın..